Veertigdagentijd
Met Aswoendag start de Veertigdagentijd, ook Vasten genoemd.
Het was vroeger verboden om vlees te eten voor christenen. De laatste eeuw zijn er verschillende varianten op gekomen. Zo mochten in de jaren 50 kinderen niet snoepen op de door de weekse dagen. Ze verzamelden dan hun snoep in een snoeptrommeltje. Op zondag mochten ze die dan leegeten. Sommige katholieken waren strenger. Die vonden dat de kinderen pas met Pasen hun snoeptrommeltje leeg mochten eten. Het was de bedoeling van de vasten dat kinderen zo al op vroege leeftijd leerden om niet altijd toe te geven aan lichamelijke behoeften en de geest beter in staat was om het leven te controleren.
De kleur paars
Paars is de kleur van... wachten, de kleur van voorbereiden. Christenen bereiden zich voor op een heel bijzonder feest: Pasen.
Paars is ook de kleur van... koningen. Paars geverfde stof was in de Romeinse tijd tien tot twintig keer zo duur als een hoeveelheid goud van hetzelfde gewicht. Vandaar dat het dragen van paarse kleding uitsluitend was voorbehouden aan hogere standen. Het werd gewonnen uit het sap van vleesetende zeeslakken: de purperslak. Om één toga te verven waren wel meer dan 250.000 zeeslakken nodig.
En paars is ook de kleur van... rouw en berouw. Bij begrafenissen worden soms paarse bloemen op de kist gelegd. Het is dus ook een beetje een verdrietige kleur. Paars staat voor lijden en dood, maar ook voor inkeer, bezinning, spijt en berouw. Tijdens de veertigdagentijd rouwen we om onze zonden, tonen we berouw en zien we vol verwachting uit naar de wederopstanding. Paars en wit – dood en leven – zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden.
